Με μια συνέντευξή του σε ...
ελληνικό μέσο, στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, μας ενημέρωσε ότι η όλη και αποκλειστική ευθύνη για την κρίση ανήκει στις ελληνικές κυβερνήσεις και στο στρεβλό οικονομικό μοντέλο της χαμηλής ανταγωνιστικότητας, αποποιήθηκε τον τίτλο του εμπνευστή και θιασώτη του Grexit και διαμήνυσε – παρ' ότι “μη αρμόδιος πλέον”, όπως είπε – πως το πρόβλημα της Ελλάδας για την επόμενη δεκαετία δεν είναι το χρέος, άρα δεν χρειάζεται και αναδιάρθρωσή του.
Παρά ταύτα, διέγνωσε “το τέλος του εφιάλτη”, καθ' ότι όπως είπε η Ελλάδα έχει αντιληφθεί και αποδεχθεί πλέον την ανάγκη των “μεταρρυθμίσεων”. Και, κατόπιν τούτων, και αφού επί οκτώ χρόνια διέσωσε την ευρωπαϊκή οικονομική ηθική, αναχώρησε για τη νέα αποστολή του στην προεδρία της Bundestag: Την διάσωση της δημοκρατικής και πολιτικής τάξης της Γερμανίας από την είσοδο, για πρώτη φορά μεταπολεμικά, της ακροδεξιάς στη Βουλή.
Το γεγονός ότι ακριβώς αυτή η ακροδεξιά επέλαση – από την Γερμανία και την Αυστρία ως την Τσεχία – μπορεί να φέρει και την σφραγίδα του δικού του δόγματος, του δόγματος της σιδηράς λιτότητας, δεν το έθιξε καν.
Οπως δεν έθιξε και τα έτερα δομικά λάθη και στρεβλώσεις της ιστορίας του ελληνικού δράματος. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στην συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, εμφάνισε εαυτόν ως τον άνθρωπο που αντιτάχθηκε στην είσοδο του ΔΝΤ στην Ευρώπη αλλά εν τέλει ενέδωσε στην απόφαση της Μέρκελ. “Ξέχασε” όμως να πει ότι ο ίδιος ήταν εκείνος που επέμενε , μέχρι την τελευταία στιγμή της θητείας του, στην παραμονή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. Κι ήταν εκείνος επίσης που απαίτησε και επέβαλε τη μεγαλύτερη στρέβλωση και λάθος: το γεγονός οτι το ΔΝΤ εφάρμοσε, για πρώτη φορά παγκοσμιως, μοντέλο ασφυκτικής λιτότητας χωρίς παράλληλο κουρεμα χρεους.
Είναι το ανομολόγητο λάθος που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αφήνει ως παρακαταθήκη στους επόμενους – στον διάδοχό του στο υπουργείο Οικονομικών και στη νέα κυβέρνηση που θα σχηματίσει η Ανγκελα Μέρκελ. Κατά τραγική ειρωνία, δε, εάν το επικρατέστερο σενάριο υλοποιηθεί και οι νέοι κυβερνητικοί εταίροι της Μέρκελ είναι οι Φιλελεύθεροι (FDP) του Κρίστιαν Λίντνερ, τότε όντως μπορεί η Ευρώπη και η Ελλάδα να νοσταλγήσουν ακόμη και την εποχή Σόιμπλε. Ο ίδιος ο Εμμανουέλ Μακρόν, άλλωστε, σύμφωνα με τον Monde, φέρεται να είπε σε συνεργάτες του ότι “εάν μπουν οι Φιλελεύθεροι στην γερμανική κυβέρνηση, εγώ είμαι πολιτικά νεκρός”.
Η έτερη ειρωνία ίσως είναι η όψιμη έκρηξη Γκάμπριελ κατά Σόιμπλε. Ο σοσιαλδημοκράτης, υπηρεσιακός πλέον, υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ επέλεξε την χθεσινή ημέρα – την ημέρα ανάληψης της προεδρίας της Βουλής από τον Σόιμπλε – για να καταγγείλει δημόσια και να αποδομήσει τον πρώην κυβερνητικό του εταίρο.
"Ο Σόιμπλε”, είπε, "μετέτρεψε την Ευρώπη σε ένα σωρό από ερείπια που θα πρέπει τώρα να μαζέψουν άλλοι", για να προσθέσει ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών «κατάφερε να στρέψει όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης εναντίον της Γερμανίας". Μάλλον όμως είναι ήδη πολύ αργά πια για την γερμανική σοσιαλδημοκρατία. Και πολύ σύντομα θα φανεί αν είναι πολύ αργά και για ολόκληρη την Ευρώπη...
Πηγή: http://tvxs.gr
