Οι εκλογές στους Ταχυδρόμους τέλειωσαν
και τα μαχαίρια ξαναμπήκαν στα θηκάρια.
Τα κουκιά «μετρήθηκαν» και η
επαναστατική γυμναστική έφερε αποτέλεσμα για τους υποκινητές της.
Οι μεγάλες κουβέντες -πλέον κενές
περιεχομένου- εγκαταλείφθηκαν , η επανάσταση ήταν ολίγων ημερών και τώρα όλοι
αντιμετωπίζουν την...
πραγματικότητα με ρεαλισμό. Έτσι λένε.
Το σχέδιο διάλυσης της διανομής, όπως
έγραφαν και διαλαλούσαν παντού, το συνομολόγησαν με ελάχιστες αλλαγές και ήδη
ξεκινά η εφαρμογή του.
Δεν μας εξέπληξε αυτή η εξέλιξη. Το
αντίθετο μάλιστα.
Η τεχνητή δημιουργία κλίματος όξυνσης
είχε συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Δυστυχώς πολλοί συνάδελφοι παρασύρθηκαν και
ακολούθησαν. Είμαστε σίγουροι πως αισθάνονται σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση όμως ζήτημα
συστήματος διανομής υπάρχει κι αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο.
Η διανομή είναι σε μεγάλο βαθμό ο
καθρέπτης του Ταχυδρομείου στην κοινωνία. Όσο πιο αποτελεσματικό σύστημα έχεις,
τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αξιοπιστία σου.
Αυτό πρέπει να αναζητήσουμε και να το
υπερασπιστούμε ως εργαζόμενοι σε μια δημόσια επιχείρηση.
Όποιος βολεύεται με την σημερινή
κατάσταση, δεν τον ενδιαφέρει το δημόσιο Ταχυδρομείο.
Το νέο σύστημα όπως συμφωνήθηκε, έχει
θετικές πλευρές αλλά και αδυναμίες. Δεν είναι όμως σύστημα που θα δώσει ώθηση
στο Ταχυδρομείο και θα το οδηγήσει στην επόμενη μέρα.
Οι εξελίξεις στην οικονομία και στην
κοινωνία τρέχουν με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς .
Όποιος δεν ακολουθεί και δεν
προσαρμόζεται γρήγορα, χάνει έδαφος.
Το Ταχυδρομείο προσπαθεί να τις
ακολουθήσει με μεγάλη χρονική και τεχνολογική απόσταση.
Τα σημερινά προβλήματα δεν προέκυψαν
ξαφνικά.
Είναι χρόνια προβλήματα προσανατολισμού
και στρατηγικών επιλογών.
Αποσπασματικά βήματα γίνονται, δεν είναι
όμως ξεκάθαρη η στρατηγική.
Χρειάζονται τολμηρές κινήσεις και
πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο από πλευράς διοίκησης, όσο και από
τους εργαζόμενους.
Αναφερόμαστε στην ενσωμάτωση της
θυγατρικής και την στροφή συνολικά του οργανισμού στο ταχύ μεταφορικό έργο.
Όχι άλλος χαμένος χρόνος!
Σύστημα διανομής που δεν θα περιλαμβάνει
στο σχεδιασμό και τις Ταχυμεταφορές, χρονική διεύρυνση
στην παράδοση δεμάτων και άλλων υπηρεσιών, δεν μπορεί να έχει προοπτική.
Κατά τη γνώμη μας η ενσωμάτωση της
θυγατρικής, ως Γενική Διεύθυνση, είναι αναγκαιότητα και όρος επιβίωσης για τον
οργανισμό.
Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται δεν έχει
παρά να παρακολουθήσει τις κινήσεις των ανταγωνιστών, αλλά και των Ευρωπαϊκών
Ταχυδρομείων
Η κοινή διαπίστωση της φθίνουσας πορείας
του επιστολικού Ταχυδρομείου και της συρρίκνωσης των εσόδων που στηρίζονταν
παραδοσιακά, δεν οδηγεί όλους αυτόματα στα ίδια συμπεράσματα και πολύ
περισσότερο στις ίδιες λύσεις.
Η στροφή του Ταχυδρομείου στο σύνολό του
στο σύγχρονο Ταχυδρομικό έργο που αποτελεί μια μεγάλη αγορά και ο οργανισμός
σήμερα έχει ασήμαντο μερίδιο , δυσανάλογα μικρό σε σχέση με το δίκτυο και την
ιστορία του, είναι επιβεβλημένη.
Οι εναλλακτικές πηγές εσόδων όπως είναι
η ενέργεια, δεν μπορούν ποτέ να αναπληρώσουν τα έσοδα που χάνονται και να
καταστήσουν οικονομικά βιώσιμο τον οργανισμό.
Θα αποτελούν πάντα ένα μικρό μερίδιο στα
έσοδά του.
Το Ταχυδρομείο δεν πρέπει να χάσει τον
προσανατολισμό του και το βασικό του έργο που είναι το δέμα, το μικρόδεμα, η
ειδική διαχείριση, το γρήγορο Ταχυδρομείο. Αυτή πρέπει να είναι η στρατηγική
του.
Όσο πιο γρήγορα το αποφασίσει και το
σχεδιάσει ,θα έχει ελπίδες να επιβιώσει και να εξελιχθεί στην μεγαλύτερη
εταιρεία Ταχυμεταφοράς, δικαιώνοντας στην πράξη και την ιστορία του και την
κοινωνική του προσφορά..
Όσο θυγατρική και μητρική λειτουργούν
ανταγωνιστικά και απουσιάζει η κοινή στρατηγική, τα προβλήματα θα διογκώνονται
και οι ιδιωτικές εταιρείες θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι.
Όσοι δεν θέλουν να βλέπουν μόνο το
σήμερα αλλά το μέλλον του Ταχυδρομείου, η ενσωμάτωση της θυγατρικής είναι το
πρώτο βήμα.
Η πολιτική ηγεσία οφείλει να
αποσαφηνίσει την στάση της και να τηρήσει τις δημόσιες δεσμεύσεις της.
Η ομοσπονδία, τα σωματεία και το σύνολο
των εργαζομένων, να το αναδείξουν ως κυρίαρχο θέμα προοπτικής για τον
οργανισμό.
Να αγωνιστούν συγκροτημένα ώστε να το
επιβάλλουν.
Η παράταξή μας που πρώτη έθεσε το θέμα
της ενσωμάτωσης πριν αρκετά χρόνια, θα είναι πρωτοπόρος σε αυτή την προσπάθεια.
