«Μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλους και για πάντα όμως, δεν μπορείς». Το γνωστό απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν επιστρατεύουν τα πέντε σωματεία των υπό απόλυση εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, σε εκτενή απάντησή τους σε υποβολιμαία δημοσιεύματα για τις εξελίξεις στην εταιρεία. Οι εργαζόμενοι καταλογίζουν στην κυβέρνηση προσπάθεια εξαπάτησης της κοινής γνώμης ως προς τη βιωσιμότητα της ΛΑΡΚΟ και τρομοκράτησης των ίδιων.
«Η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει την ΛΑΡΚΟ ως μία "ζημιογόνα επιχείρηση και ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν εμπόδιο στην πολιτική λύση που προωθεί", εμφανίζοντας μάλιστα αυτή την προοπτική ως μονόδρομο», αναφέρει η ανακοίνωση τονίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
Η χώρα μας έχει στο υπέδαφος της το 90% των συνολικών κοιτασμάτων Νικελίου και Κοβαλτίου σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική επιχείρηση που παράγει σιδηρονικέλιο αξιοποιώντας τα δικά της μεταλλεύματα. Οι δυνατότητες παραγωγής της ετησίως είναι 18.000 τόνοι νικελίου Χ 35.000 δολάρια ο τόνος = 630.000.000 δολάρια. Αυτό και με απλά μαθηματικά, σημαίνει διασφάλιση όλων των σημερινών θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τα επόμενα 100 χρόνια και παράλληλα 330.000.000 δολάρια καθαρά κέρδη ετησίως.
Η ΛΑΡΚΟ έχει επιπλέον τη δυνατότητα παραγωγής Ανοξείδωτου Χάλυβα, παράλληλης παραγωγή καθαρού Νικελίου και Κοβαλτίου με την μέθοδο της υδρομετάλλουργίας, αξιοποίησης όλων των υποπροϊόντων και όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων. Αυτό σημαίνει δημιουργία εκατοντάδων νέων θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και καθαρά κέρδη ετησίως πάνω από 1 δισ. ευρώ.
Μπορεί ακόμη να μπει στην παραγωγή προϊόντων Ανοξείδωτου Χάλυβα, μπαταριών για την συσσώρευση ενέργειας στην ηλεκτροκίνηση, στις ανανεώσιμες πηγές κτλ.
Τα χρέη που παρουσίασαν για να οδηγήσουν τη ΛΑΡΚΟ σε εκκαθάριση και στην εκποίηση, είναι τεκμηριωμένα εικονικά. Μάλιστα, η ΔΕΗ που χρέωνε τη ΛΑΡΚΟ με υπερδιπλάσια τιμή σε σχέση με τις άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις στην πραγματικότητα πρέπει να επιστρέψει στην ΛΑΡΚΟ πάνω από 100.000.000 ευρώ.
Όσο για το πρόστιμο κρατικών ενισχύσεων, οι εργαζόμενοι τονίζουν ότι η ΛΑΡΚΟ μέχρι και σήμερα ουσιαστικά δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το πρόστιμο ήταν μεθοδευμένη τακτική για να δημιουργήσει οικονομική ασφυξία, να την αποκλείσει από οποιαδήποτε πηγή χρηματοδότησης εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης, ένα «εργαλείο» απαξίωσης για να οδηγηθεί στην εκποίηση. Άλλωστε όπως δηλώνει η κυβέρνηση, μόλις εκποιηθεί η ΛΑΡΚΟ το πρόστιμο θα διαγραφεί.
Στα περί χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό με 52 εκατ. ευρώ για να την κρατήσει ανοιχτή και για τα 23 εκατ. ευρώ για τις αποζημιώσεις που προβάλλει η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι αντιτείνουν ότι τη στιγμή που η ΛΑΡΚΟ μπήκε σε εκκαθάριση, οι αποζημιώσεις των εργαζομένων αντιστοιχούσαν στο ποσό των 60 εκατομμύριων, ενώ το συνολικό ποσό από τις περικοπές που εφαρμόστηκαν στη διετία της εκκαθάρισης αντιστοιχεί σε 23 εκατομμύρια ευρώ. Άρα, είναι οι εργαζόμενοι που χρηματοδότησαν την μέχρι σήμερα λειτουργία της ΛΑΡΚΟ.
Οι εργαζόμενοι θυμίζουν ότι κέρδισαν δυο φορές την «προσωρινή διαταγή μη εφαρμογής των ομαδικών απολύσεων» γιατί δεν έγιναν νόμιμα και ουσιαστικά οι διαβουλεύσεις με την Ειδική διαχείριση.
Τέλος, θυμίζουν τους 80 νεκρούς εργαζόμενους στις δεκαετίες λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, με τον τελευταίο πριν λίγες μέρες. «Στις 11/4/2022, την ώρα που ξύπνησε να ετοιμαστεί για να πιάσει βάρδια, ο συνάδελφος Αντώνης, πατέρας δυο παιδιών, εργαζόμενος στη ΛΑΡΚΟ για 30 έτη, τα 20 από αυτά στο σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών, έφυγε από την ζωή 63 ετών, εγκλωβισμένος στην ομηρία της πολιτικής της κυβέρνησης», καταλήγει η ανακοίνωση των σωματείων της ΛΑΡΚΟ.
Πηγή: https://left.gr
